In afwachting van een verlenging van de ‘Verklaring van Geen Bezwaar’ die de 1501 als museumlocomotief nodig heeft om te kunnen rijden is de loc tijdelijk gestald in de Stibans-loods in Blerick. Daar was plek vrij en aangezien de geldende VGB op 1 januari a.s. vervalt was het zaak om voor die dag onder dak te staan. Bovendien wilde het spoorwegmuseum – waarvan veel materieel in de naastgelegen museumloods staat – graag daar de 1253 stallen. Deze plukloc van de Werkgroep Loc-1501 stond sinds enige tijd bij de werkplaats Zaanstraat in Amsterdam om onderdelen te doneren aan de 1202 van het museum. Dat bleek om technische redenen niet zo eenvoudig als gedacht en in afwachting van een oplossing was parkeren in Blerick praktischer. Zo konden mooi twee vliegen in een klap geslagen worden. Zo trof ik Chris Westerduin in de ochtend van derde kerstdag op Alexander waarna we samen naar de Kijfhoek reden om Diana wakker te schudden. Ondanks een stilstand van een maand of twee was dat geen enkel probleem, alles functioneerde direct als een zonnetje. Ben benieuwd of dat met een VIRM over veertig jaar ook zo zal zijn… Na de beproevingen en alles even goed droog geblazen te hebben de “Locco” van Railion gebeld omdat het Werkgroepspoortje in zijn verantwoordelijkheidsgebied ligt. Hij kwam met een onaangename verassing, met uitzondering van drie spoortjes was de complete loccenlocatie van de Kijfhoek buiten dienst. Vandaar dat al die 1600’en boven op de aankomstbundel stonden… Op aanraden van de Locco kontact opgenomen met de treindienstleider die bevestigde dat alleen de spoortjes naar de tankplaat in dienst waren. Nu ligt ons spoortje daar pal naast en is het een kwestie van een handwissel omleggen om er uit te komen dus hij wilde de Leider Werkplekbeveiliging wel bellen met het verzoek of we er toch door konden. Al was het maar omdat er in de verste verte geen tekenen van werkzaamheden waren. Even later kwam via de telerail het verlossende bericht dat we er toch even door mochten zodat we nog net op tijd konden vertrekken. Daarna ging het eigenlijk als vanzelf. Een koffiestop in Rotterdam, een aanwijzing Voorzichtig Rijden i.v.m. zwaantjes op de Vinkbrug en op tijd via Schiphol aangekomen bij de Zaanstraat. Daar werden we door een rangeerder behoedzaam tegen de 1253 begeleid. Zo ontstond er een interessant rijtje van de twee locs met daar achter nog de geel/grijze 1211 en de berlijnsblauwe 1202. Aangezien het buiten erg koud was en de kachels in de cabine goed werkten na een plaatje snel weer weg naar de volgende koffiestop op Amsterdam Centraal. Hadden we zo nu en dan al een fotograaf gezien, vanaf nu werd het echt druk. Ondanks het donkergrijze weer hadden velen blijkbaar niets beters te doen, sommigen hebben we zelfs een keer of vier gezien. Nu reden wij ook niet zo hard met onze bejaarde combinatie en gingen we voldoende vaak aan de kant om ons te laten inhalen. Dat gaf ons de gelegenheid om de locs te controleren op warmlopers maar niets van dat al, voor warmte waren we volledig aangewezen op de kachels en zo nu en dan koffie onderweg. Gelukkig had de maker van de dienstregeling ook aan onze hobby gedacht en was er een keurige stop gepland in Geldermalsen zodat ook wij een leuk plaatje konden maken, natuurlijk onder de bekende voetbrug waar de 1253 in andere gedaante ook al eens geposeerd had. Een ware fotolijn was ons welkom. Verder naar het zuiden nam wel de hoeveelheid licht af maar het aantal fotografen niet noemenswaardig. Al die digitale camera’s kunnen toch iets wat ik met mijn jaren’70 apparatuur niet red… Onze kans kwam weer in Blerick. Daar werden we welkom geheten door de familie Snel en Huub van Soest, welke laatste zich namens het Spoorwegmuseum o.a. bezig houdt met de 1200’en. Nadat Huub het bakkie wat ter plekke gestationeerd is een slinger had gegeven kon de hele handel naar de loods geduwd worden. Helaas bleek het toch net niet te passen. Gelukkig was er twee sporen verder nog wel een plekje. Niet lang genoeg voor een zesasser maar wel voor de 1111. Zodoende werd de paaltjesloc omgehaald en was op het geplande spoor precies genoeg ruimte voor de 1253, 1501 en de 629 die het rangeerwerk deed, de roldeur kon net weer dicht. Aansluitend was de nieuwe dienstregeling ons goed gezind en konden we zo in de intercity stappen die tegenwoordig ieder half uur stopt in Blerick, netjes hoor. Nu maar afwachten tot de nieuwe VGB gegeven wordt zodat we in ieder geval komend voorjaar alsnog onze grote rit naar Goes kunnen rijden…. De chauffeur van dienst, Vasco de Cocq